Beton dostarczany na plac budowy ma postać płynnej konsystencji. Oczekiwany stan skupienia zyskuje poprzez proces wiązania, wówczas też nabiera ostatecznego kształtu i charakterystycznej wytrzymałości. Mieszanka betonowa, aby przyjąć ostateczną formę, wymaga więc przygotowania miejsca, w które zostanie osadzona i które wyznaczy zakres jej zasięgu.

W momencie wylewania betonu do szalunku w formie nie może znajdować się woda. Może ona bowiem, podobnie jak lód i śnieg, uniemożliwiać warstwie betonu osiągnięcie założonych parametrów. Spowodowane jest to faktem, iż w miejscu wylania materiał rozlewa się nierównomiernie, co w konsekwencji powoduje powstanie wolnych przestrzeni, które znacznie osłabiają cały betonowy element.

Koniczność usunięcia nagromadzonej wody dotyczy także sytuacji wylewania betonu do wykopu. Wykopy, jak sama nazwa wskazuje, są pracami wgłębnymi. Oznacza to, że umieszczona w nich mieszanka betonowa może być narażona na działanie wód gruntowych.

W gruntach przepuszczalnych proces odwodnienia polega na wykonaniu głębszego wykopu w odległości ok. 2-3 metrów od wgłębienia stanowiącego podmiot prac budowlanych. Następnie, z wtórnie wykonanego wykopu, za pomocą tzw. pompy zatapialnej usuwa się H2O. Sposób ten jest powszechnie stosowany, a determinantami częstotliwości jego realizacji są przede wszystkim łatwości wykonania oraz relatywne niski nakład finansowy.

W przypadku gruntu nieprzepuszczalnego do odpompowania wody stosuje się specjalistyczną maszynę zwaną igłofiltrem.

Jest to specjalnie zaprojektowana, bardzo wydajna pompa zanurzeniowa, złożona z kilku bądź kilkunastu elementów metalowych tzw. igieł, które wprowadzone na pewną głębokość wypompowują nadmiar wody gruntowej, umożliwiając wykonanie prac budowlanych.

Maszyny wykorzystywane do powyższych zadań są kosztowne. Alternatywą dla zakupu drogiego sprzętu może okazać się zaangażowanie firm wykonujących opisywany zakres prac, a także wypożyczalnie tego typu urządzeń z dostawą na plac budowy.