Plac budowy to miejsce szczególnie niebezpieczne. Mają na to wpływ gęsto zlokalizowane maszyny budowlane, prowizoryczny charakter sieci i instalacji, równoczesne wykonywanie kilku, opierających się na czerpaniu z doprowadzonej energii prac, znajdujące się w bezpośrednim zasięgu ręki pracowników budowlanych różnego rodzaju metalowe, przewodzące prąd przedmioty a także przewodzenie podłoża. Specyfika wykonywanych prac wiąże się także z czynnikami ryzyka takimi jak wysoka, wywołująca potliwość temperatura ciała, skrępowanie mobilności ciała poprzez ograniczenie wolnej przestrzeni i konieczność trzymania w dłoni urządzeń elektrycznych, zwilżenie dłoni czy stóp.

Z uwagi na powyższe wskazania obsługa urządzeń elektrycznych wymaga od jej użytkowników wiedzy i zdrowego podejścia.

Głównym organem odpowiedzialnym za bezpieczeństwo na placu budowy jest personel technicznego kierownictwa budowy. Osoby piastujące niniejsze stanowisko powinny stanowić skarbnicę wiedzy na temat istniejących zagrożeń, profilaktyki ich występowania, a w sytuacji zaistnienia niebezpieczeństwa sposobów reagowania na ich skutki. W obrębie realizowanych funkcji niniejszych pracowników przedmiotem szczególnej troski powinno być zaznajomienie załogi z zasadami bezpiecznego użytkowania urządzeń elektrycznych i kontrola ich respektowania.

Innym składnikiem zapobiegania nieszczęściu jest sprawowanie przez uprawnione osoby kontroli nad stanem urządzeń elektrycznych oraz ich konserwacja. Z uwagi na bilans wypadków na placach budowy szczególnie niebezpieczne okazuje się użytkowanie urządzeń do obsługi ręcznej, np. wiertarek. Zaleca się aby tego rodzaju narzędzia pracy posiadały podwójną izolację.

Stosowaną na placu budowy ochronę przeciwporażeniową dzieli się na poszczególne stopnie, w zależności od zakresu jej oddziaływania. Stopień podstawowy stanowi izolacja robocza, a więc fabryczne wyposażenie sprzętu w funkcje służące bezpieczeństwu ich użytkowania. Ochrona dodatkowa to zerowanie lub uziemianie ochronne. Z ochroną dodatkową obostrzoną mamy do czynienia w sytuacji stosowania izolacji ochronnej polegającej na użyciu w fabrycznie produkowanych narzędziach i przyrządach podwójnej izolacji, zasilanie odbiornika za pośrednictwem specjalnego transformatora separacyjnego lub ochronne obniżenie napięcia roboczego. Ostatnim ze stopni ochrony przeciwporażeniowej jest ochrona dodatkowa obostrzona w miejscach krańcowego zagrożenia, stosowana np. w głębokich wykopach czy wewnątrz kotłów energetycznych i realizowana pod pieczą wykwalifikowanego elektryka.

Aby zagwarantować bezpieczeństwo pracowników realizujących projekt inwestycji istotne jest zgodne funkcjonowanie czynnika ludzkiego i parametrów technicznych wspomagającego ich sprzętu. Budowlańców powinna charakteryzować wiedza z zakresu zasad bezpiecznej obsługi urządzeń elektrycznych, zaś sprzęt wspomagający ekipę budowlaną powinien posiadać aktualne protokoły skuteczności ochrony przeciwporażeniowej, a całość dopuszczającej do użytku dokumentacji winien znajdować się w posiadaniu kierownictwa budowy.